Barry White...saved my life...

Love unlimited - Fun Lovin' Criminals (1998)

Het citaat "Like knowing new verbs is gonna keep you from the twilight" Kan zo op een filosofie-scheurkalender worden afgedrukt. Net voordat 'the man' op dreigde te gaan in zijn eigen disco nevelen, maakten The Fun Lovin' Criminals deze dromerige hommage voor hem. "Barry White saved my life..." Voor mij in elk geval zeer waar. Tot op de dag van vandaag heeft het nummer niets aan kracht ingeboet. Love it!


/>Playin' your game baby - Barry White (1977)

Groove Armada selecteerde dit nummer voor hun Back to mine compilatie, vanwege de enorme impact die het had op hun muzikale bewustwording. Vreemd om te bedenken dat nummers als "Get down" en/of "My friend" zonder Barry White anders geklonken hadden, of ergo; zelfs nooit bestaan hadden. Het nummer "Playin' your game baby" zet direct de toon voor een sferische after party; en die toon is smooth, boordevol love vibes.

I got cha open - Black Moon (1989)

De obscure rap-groep Black Moon loopte de bassline van het B.W. nummer (de muzikuul) en schreef er een eigentijdse Romeo & Julia tekst overheen. Resultaat: ' don't front, you know I've gotcha open.' Een forgotten 45; onterecht echter, zeker als je bedenkt dat het 50 Cent beinvloedde, en 2Pac volgens eigen zeggen tot tranen toe ontroerde.

Wat een verdienste voor iemand die op de vooravond van zijn achttiende verjaardag
nog in de gevangenis belandde wegens het stelen van Mercedes- en Cadillac banden. 'Barry White, the man': die vorige week - naar alle waarschijnlijkheid - zijn pensioen aan gene zijde gevierd heeft. Laten wij een toost op hem uitbrengen. Cheers, Barry!

De Walt Whitman's van onze tijd

Wat is fictie in uw leven? En welk deel van uw fictie is een rol gaan spelen in uw leven voor, tijdens of nadat u het heeft geschreven?

(Jerzy Kosinski)

"Overveen heeft verschillende fraude delicten gepleegd om zijn zogenaamde bio fictie te promoten!" (Nieuwe Revu januari 2009)

Niet waar, maar ach; waar het aankomt op het scheppen van een Zelfbeeld zijn schrijvers schaamteloos. Iemand als Walt Whitman gebruikte bijvoorbeeld een citaat uit Ralph Waldo Emerson's "private collection" voor een positieve flaptekst, recenseerde schaamteloos zijn eigen boeken, interviewde zichzelf en liet vrijwel elke dag iets controversieels over zichzelf in de krant zetten. Een feest van herkenning dus. Zeker in een tijd waarin het goochelen met identiteit voor sommigen een overlevingsstrategie aan't worden is.

'Wat is identiteit in een wereld waarin waarheid en leugen, feit en fictie niet langer te onderscheiden zijn?' (Schrijfster/ filosofe Claire Polders in De Onfeilbare)



God zegene de Walt Whitman's van onze tijd: zij die een verfrissende wind laten waaien door de verstarde microkosmos die we grachtengordel noemen. (foto: levenskunstenaar & schrijver Guus Bauer)