Was hij de Hollandse Fassbinder? Ik durf het niet met zekerheid te stellen. Zeker is dat hij dezelfde productiviteit aan de dag legde als zijn Duitse geestverwant en dat hun thema's; de altijd teleurstellende liefde, de kritiek op de machtshonger van de "boven ons gestelden", en de dood redelijk identiek waren. "Een goede film gaat altijd over de dood." Stelde hij immers. Persoonlijk vind ik hem niet de meest briljante filmmaker uit de Hollandsche school. Zijn rolprenten waren dikwijls onsamenhangend, en rommelig vastgelegd. Boeiender was de energie die hij verspreidde op/ rond de filmset; zijn gejaagdheid, zijn haast obsessieve toewijding en zijn eigenzinnige manier van regisseren met name als het ging om de zogenaamde intermenselijke relaties. Niet voor niets noemde men hem "een ideale acteur-regisseur". Het heeft memorabele fragmenten opgeleverd (kijk Baby Blue uit 2001 er maar eens erop na) En... last but not least zal ik mij hem herinneren als degene die mij veel prachtige films leerde. Waarvan akte:
"Een schande, jawel, maar wij moeten de bittere waarheid waarachtig onder ogen zien; ik hou meer van films waarin mensen met elkaar praten dan die waarin ze elkaar slaan of neerschieten, verkrachten of ontvoeren, of alledrie. Dat komt niet omdat ik een watje ben, geloof ik, maar ik ben opgegroeid met het idee dat er geen spannender avontuur is dan het gevecht tussen twee mensen dat in de wandelgangen Liefde heet. Nu ja, liefde in de meest overdrachtelijke zin van het woord." T.v.G.
FILM: DON'T LOOK NOW (1973)
gebaseerd op het prachtboek van de zwart-romantische schrijfster Daphne du Maurier.
REGISSEUR: NICOLAS ROEG
TRAILER (klik)
Theo van Gogh: "Don't Look Now" levert het ultieme portret van Venetië en is op de koop toe ook nog griezelig. Er is een kind dat verdrinkt in een rood jasje, er is een moordende dwerg, er is helderziendheid zonder hocus-pocus en er hangt iets onbestemd fataals over de film. Meer Europees kan een film niet zijn, maar in dit geval is dat een aanbeveling. De DVD is niet Nederlands ondertiteld, maar laat niemand zich weerhouden. En wat is Julie Christie mooi in al haar vrouwelijkheid. Ik krijg er nog steeds kippenvel van.
Saillant detail: Acteur Renato Scarpa, die de inspecteur uithing tijdens deze griezelprent, sprak geen woord engels en leerde de zinnen uit het script domweg uit zijn hoofd zonder ze zelf te begrijpen.
QUOTE: "The skill of police artists is to make the living appear dead." (Scarpa dus :-))
FILM: ROSEMARY'S BABY (1968)
Naar de 1967 best-selling horror novelle van wijlen Ira Levin
REGISSEUR: ROMAN POLANSKI
TRAILER (klik)
Theo van Gogh: De Duivel heeft rare oren, maar daarmee komt 'ie weg. De film kwam uit in '69 geloof ik, maar na al die jaren heeft 'ie nog niks aan angstaanjagendheid ingeboet. De ultieme nachtmerrie voor zwangere vrouwen, maar ook New York in z'n glorietijd. Voorzien van een surrealistische verkrachting zoals ze te weinig gefilmd worden.
Saillant detail: NR 9 in het overzicht van the American Film Institute
QUOTE: "I dreamed someone was raping me. I think it was someone inhuman." Rosemary Woodhouse (gespeeld door: Mia Farrow)
FILM: DONNIE DARKO (2001)
REGISSEUR: RICHARD KELLY
TRAILER: (klik)
Theo van Gogh: Wat moet dat konijn en waarom dat gegoochel met tijd?
Ook dit debuut gaat niet om het verhaaltje - nu ja, het verhaal -, maar in diepste wezen over de onzekerheid van pubers.
Saillant detail: Kelly maakt met regisseurs als Darren Aronofsky, Paul Thomas Anderson en Sofia Coppola deel uit van een nieuwe generatie talentvolle en originele Amerikaanse regisseurs
QUOTE: "They say right when they flood the house and they tear it to shreds that... destruction is a form of creation," so the fact that they burn the money is ironic. They just want to see what happens when they tear the world apart. They want to change things."
FILM: THE VIRGIN SUICIDES (2000) verfilming van de beruchte Jeffrey Eugenides novelle.
REGISSEUR: SOFIA COPPOLA
TRAILER: (klik)
Theo van Gogh: Circus Melancholica draait op volle toeren, de muziek van de franse band AIR is prachtig, we hebben hier van doen met een film die als geen ander het gevoel van puberteit verbeeldt. Je weet wat er komen gaat en 't is erg, gruwelijk zogezegd. James Woods en Kathleen Turner spelen de geteisterde ouders en dat doen ze goed.
Maar de echte sterren zijn de meisjes. Het licht van de herfst en de zekerheid van de Dood, dan heb je 't wel gehad met deze film; maar je zit als betoverd en kan niet weg, van deze zomer die nooit voorbij zou gaan.
Een schoonheid van een film.
Saillant detail: The novel is atypical in that it was written in first person plural from the perspective of an anonymous group of teenage boys who became infatuated with the girls, a style mirroring a Greek chorus.[1] The narrator(s) rely on relics and interviews gathered in the two decades after the suicide to construct the tale. The novel is rich in descriptive detail, using observations about the state of the Lisbon house and the contents of the girls’ rooms to advance the plot. The effect is that the reader glimpses the novel’s main characters as if he or she were one of the neighborhood onlookers. (Bron: Wikipedia Engeland-U.S.)
Ik hoop dat ze in het hiernamaals ook DVD-spelers hebben.
