Effectbejag

Eergisteren verscheen er een mail in mijn Outlook van een collega-schrijver. Hij ergerde zich eraan dat ik 'zonodig' een roman over de gestopte roker moet schrijven. Woorden als "effectbejag" en "populisme" schroomde hij niet, en hij wenste me toe dat alle uitgevers mijn werk zouden weigeren. Ik vroeg hem waardoor hij zo in woede ontstak als het om mijn roman gaat. Antwoord: 'Die kapotgesneden idioot zou net zo passee zijn als het multi - culti vraagstuk. Mediahype! Allemaal! Man, wat kunnen jou die moslims schelen!?' Als je er zo over denkt? Waarom zou je iemand dan nog van effectbejag beschuldigen, vraag ik me dan af.

Dit toont de crisis van ons denken. Boekenhandelaren, uitgevers, collega schrijvers, Jan met de pet op; niemand durft meer kritiek te uiten. Allemaal bang om buiten de boot te vallen of als 'querulant' op de zwarte lijsten te belanden. Hebben schrijvers gezamelijk iets ondernomen ? Hebben musea iets georganiseerd ? De filmmakers ? Ik vrees van niet. Enkele, schamele uitzonderingen daargelaten. In zijn Parool column vroeg schrijver Theodor Holman zich wanhopig af: 'Waar zijn de kunstenaars wier kunstbroeder is vermoord?' Nou, niet hier, hier in Nederland, stel je voor hey, Bin Laden verstoort je boekpresentatie. Je moet er niet aan denken.
Literair recensent Literatuuraire stelde gisteren onomslagen vast dat we in de donkerste intellectuele periode zijn aanbeland sinds de Verlichting. "Er is zelfs geen ' verzetsgroep ' voor het behoud van de vrijheid van meningsuiting' actief incluis sabotage en aanslagen. Geweld dien je af te keuren, maar wat als je zelf bedreigd wordt ? Juist de insitituties waarvan je een ballende vuist verwacht, zakken als chocoladetaarten in elkaar. Kranten, boekhandels, linkse politieke partijen, dubieuze redacteuren van onttakelde tijdschriften: verraders!

Vandaag is 'het' precies twee jaar geleden. Maar er is meer aandacht voor een vaccin tegen baarmoederhalskanker en de tournee van Jantje Shit dan voor de aanslag op de kunst. Imam Eisha Bersham van de Eindhovense Al Fourkaan-moskee mag bijvoorbeeld toch in Nederland verblijven, al draagt hij de radicale islam uit en classificeert de AIVD hem als staatsgevaarlijk. Wat zou het fantastisch zijn geweest als hij, juist op een dag als deze, onder begeleiding van een groot mediacircus inclusief fanfare en blaasmuziek naar het vliegveld zou zijn begeleid? Maar nee. Too much to ask for, vrees ik. We zullen ons moeten troosten met Talpa-nonsense (de siliconen van Viola Holt) en socialistisch geouwehoer.

Nederland, groot in luwte en schuwte !