A - Islamitisch pamplet met Flaubert - motief
Aan actualiteitswaarde heeft het in elk geval niets ingeboet.
GEWOON ANDERS
Geplaatst door Erick Overveen op 2:21 PM 3 reacties
A.s. praat ik in 'Gewoon Anders' o.a. met schrijver, dichter, uitgever en levenskunstenaar Guus Bauer over zijn nieuwe boeken "De Letterdief" (gedonder met dienders) en zijn popverslag "The SKA is the limit", waarin hij zijn memoires uit het Engeland van Thatcher, Madness en UB 40 boekstaafde. Verder een interview met uitgeverij Ad Donker over het boek 'Frankrijk, land van herinnering' door Henry Miller.
u i t z e n d i n g (en)
Woensdag 10 - 13 uur Zuid FM 105.8 FM (omgeving Maastricht, Beek, Geleen, Lanaken) of via de internetstream.
Geplaatst door Erick Overveen op 2:50 PM 6 reacties
Labels: Radioprogramma
Geplaatst door Erick Overveen op 7:05 AM 7 reacties
Labels: Quotations
Geplaatst door Erick Overveen op 11:47 AM 9 reacties
Labels: Nieuws
Nostalgie is de dood, maar soms ben je bereid om die dood een goedgezinde hand toe te reiken. Wie van jullie wil zich niet herinneren hoe Wolfman Jack de soundtrack voor soulminnend Nederland opende?
“In the evening when the sun goes doen, when there is no one else around...etc, etc..."
Die Soulshow "ruled" ! Tijdens de swingendste koopavond van de week hoorde je ‘m overal: vanuit alle huizen, vanuit alle winkels, want de soulshow was een drug, een trip, een manier van leven. Duizenden cassetterecorders snorden mee om het spektakel vast te leggen; de Bond van D-d-doorstarters, de Disco Action top 20, en vooral de muziek, die opzwepende muziek. Dat was het voltage. Maat de aanvoerder. De spil waar het begon. Via zijn verlokkelijke flava's, pakkende one liners en superstrakke vormgeving hield hij je constant in zijn greep.
Maar dat alles veranderde toen the Boogie Man zonodig een commerciële switch naar Radio 10 Gold besloot te maken. Op 31 maart 1988 viel het doek voor de authentieke Tros Soulshow. Sindsdien is het niet meer hetzelfde geweest. Ondanks het feit dat ik altijd met het programma ben mee blijven reizen, wist het mijn aandacht steeds minder lang vast te houden. Toen de show eind 2003 zijn wederopstanding beleefde via radio Veronica, en ik er nota bene zelf een bescheiden rol in mocht vertolken als webdesigner/ co – producer zijnde, was het programma nog maar een schim van wat het ooit geweest was. Good old Ferry bleek allang niet meer zo intensief bovenop de muziek te zitten als toen, negeerde nieuwe stromingen en baadde in een soort van gelatenheid. De Soulshow was voor mij een herhalingsoefening geworden.Dat hebben de jongens achter het internetstation danceclassic.com beter begrepen. Hun cyber(te)huis voor soul, R&B, dance classics, en Urban begint pas waar stations als Juice FM, en FunX ophouden. Legendes als Al B. Sure of Stone passeren daar net zo frequent de revue als een niemendalletje als CC Peniston of de Mary J. Blige (foto) van nu. Hun virtuele vluchtheuvel zindert van extase. Zo kan het dus ook, sterker nog: zo zou het moeten. Dat daar een laatste redmiddel als internet voor nodig is, is onbegrijpelijk.
Ferry is de absolute bisschop van de soul, ere wie ere toekomt, maar wordt het niet eens tijd dat hij zijn mijter aan een frissere, hongerige generatie afstaat?
E.O.
De Soulshow website http://www.soulshow-digitaal.nl/
DANCE CLASSIC.COM
Geplaatst door Erick Overveen op 4:34 AM 8 reacties
Labels: Columns
Ik vind het mooi wat Martijn Soetens over deze plaat schrijft: "Nothing's gonna change your mind" is met zijn tempowisselingen en onvoorspelbare breaks een soort 'Bohemian rhapsody' van 2006.". De associaties met Queen en Steely Dan dringen zich op, inderdaad. Tevens herinnert het me ook aan "Victims" van The Culture Club. "Nothing's gonna change your mind" is een waanzinnig mooie plaat die je verstand te boven gaat. (video update volgt later/ check)
2 Razorlight - In the morning
Grootheidswaan of visie? Johnny Borell haalde zich het hoongelach van de halve wereld op zijn hals toen hij zichzelf een betere songwriter noemde als Bob Dylan. Totdat hun muziek massaal omarmd werd als 'de sensatie van het jaar' Als Borell zingt is het bijna alsof ie rapt, zo krachtig, zo innemend. Beter dan Franz Ferdinand, krachtiger dan The Artic Monkey's, interessanter dan The Kooks. Ik geloofde ook niet dat het mogelijk is, maar het is zo.
3 CSS - Let's make love (and listen to death from above)
Is het mijn fetisjisme voor mooie Chinese meisjes ? Hun flair, hun lef ? Of het hypermelodieuze, hoge technoïde gehalte ? Wat het ook is: reeds 6799 listeners op Last.fm omarmden het liedje met duizend armen, en ik word vanavond nummer 6800. Superplaat!
4 Deus - Nothing really matters
5 Jeugd van tegenwoordig - Voor jou
6 Captain - Glorious
7 James Morisson - Brand new day
8 Gnarls barkley - Smiling faces
9 Busta Ryhmes - I love my bitch
10 The Feeling - Feel my little world
11 Belle & Sebastian - Funny little frog
12 Pete Philly & Perquisite & Senna - Mellow
13 Ozark Henry - Weekenders
14 Orson - No Tomorow
15 Peter Bjorn & Victoria - Young folks
16 The Raconteurs - Steady as she goes
17 Ed Harcourt - Visit from the dead dog
18 Franz Ferdinand - The fallen
19 Jamie Lidell - Multiply
20 Robbie Williams - Lovelite
21 Spinvis - Dagen van gras, dagen van stro
De lijst is tot stand gekomen door urenlang te luisteren naar MTV, Kink FM, VPRO's 3 voor 12, Future Music Charts, de Free 40, en Stenders' KX Radio. maar ook door de programma's en virtuele lijstjes van radio/deejaycollega's zoals Musicfreak, Tante Neel, Freaky Freek, en Ton van Hoof te volgen. Ze maken deel uit van een soort 'underground circuit' en zullen geen van allen op een Hitradio terecht komen of à la Evers met Jantje Smit in bed belanden , en dat moet maar zo blijven. Het zijn namelijk echte muziekliefhebbers, waarvan akte!
Geplaatst door Erick Overveen op 3:53 PM 10 reacties
Labels: Persoonlijke lijstjes
Wat betreft de muziek krijgen we in 1994 de tien plagen van Egypte over ons heen; de Eurorave is booming, jungle domineert, en her en der duiken de eerste Thunderdome party’s op; agressieve happy-harcore vibes terroriseren de hitlijsten en daarmee het radiolandschap dat– met radio 538 voorop - tot een rimpelloze poel van eentonigheid verwordt. De ware muziekliefhebber is genoodzaakt zijn heil te zoeken in alternatievere muziekreservoirs die wel nog veel moois bieden. (Smashing Pumpkins, de nadagen van Nirvana, de opkomst van de Britpop, etc… ) Zelf keer ik na anderhalf jaar Amsterdam terug op het oude nest (CRM Radio in België) waar ik elke ochtend een freakprogramma presenteer dat tot mijn eigen verbazing uitgroeit tot een prima beluisterd programma. Persoonlijk hoogtepunt dat jaar is een concert van Rowwen Hèze, waarvoor ik samen met Ischa Meijer ben uitgenodigd.
Blur - Girls and Boys (Pet Shop Boys remix)
Zo op het eerste gehoor lijkt de remix niks met het stuwende Britpop – genre van doen te hebben, maar je vergist je. Dit nummer betekende de doorbraak voor Blur in de lage landen. Deze plaat heb ik werkelijk grijs gedraaid in het clubcircuit destijds.
Geplaatst door Erick Overveen op 7:25 PM 2 reacties
Labels: Lijstenparade
50 punten plaat: Jamiroquai - When you're gonna learn
Dit is typisch zo'n plaat waarvan je je nog precies herinnert waar je was, en wat je wilde, toen hij je voor het eerst ter oren kwam. Jay Kay en co dansten zichzelf als moderne sjamanen naar het grote publiek en herinnerden ons aan het beste van Sly Stone, Stevie Wonder en Chaka Kahn. Zowel de naam van de band (ontleend aan de Iroquois indianen) als de titel van het bijbehorende album ("Emergency on planet earth") dekken de lading van de band's intenties: het maatschappelijk engagement druipt ervan af. Ik ben nog altijd fan.
30 punten platen:
Aerosmith - Amazing
Was het de verschijning van Alicia Silverstone of de muziek? De 'Get a Grip' files kenden hun weerga niet. Of het nou "Living on the edge", "Crazy" of "Cryin'" betreft. Ze zijn allemaal even goed, rebels, authentiek en meeslepend - maar door de sexy actrice kreeg het allemaal nog meer aantrekkingskracht. Toch blijft Amazing het beste Aerosmith nummer, vind ik. Alleen al vanwege de tekst, die op het Boedhistische af als een metafoor voor verlossing klinkt.
Philadelphia - Neil Young
Met dank aan de gelijknamige soundtrack van de film. Young's medeleven klinkt pijnlijk oprecht.
O V E R I G E (N): Luther Vandross - Little Miracles, Stonecake - Tuesday afternoon, A Tribe Called Quest - Award Tour, Radiohead - Creep,
Thelonious Monster - Body and Soul, Shara Nelson - Down that road, SWV - Weak, e.v.a.
Geplaatst door Erick Overveen op 2:21 AM 1 reacties
Labels: Lijstenparade