De verlokkelijke 21 2007

Iedereen een gezonde jaarwisseling gewenst! Hier alvast een voorproefje van mijn verlokkelijke 2007. Update volgt.

1 Clearly - Anthony Hamilton

Een klassieke kwestie van 'de juiste tijd, juiste moment' Als ik die donderdagavond niet Free Record Shop was binnengelopen, had ik 'm domweg nooit gekend. Een fenomeen in Amerika deze Hamilton, en hier in Nederland - zoals zovaak - volstrekt anoniem. De verpersoonlijking van neo-soul, zal ik maar zeggen. Dat begrijpen (de meeste) Nederlanders niet. Helaas.

2 Reader takes a stand - Johan

Verrassend mooie single van hun nieuwste album. Johan herinnert aan Deus maar behoudt een volstrekt eigen identiteit. Veel te ondergewaardeerd in eigen land. Zonde. KOPEN dus.

3 Bar a thym - Kerry Chandler

Deep house anno 2007 waar ik op stuitte toen ik door een achteraf platenzaakje in Parijs liep. Dezelfde avond hoorde ik 'm al overal in de stad. Twee weken later had Chandler heel 'clubbing Europe' aan z'n voeten liggen. Heerlijk eigenzinnige club dat zijn gelijke niet kent. Beste dansplaat sinds Blue Six' Music and wine. Mee eens? En wat de titel betreft? Wellicht is Chandler's verklaring op z'n plaats;

"This title, Bar A Thym, probably deserves an explanation. It's a nice tribute to the city of Toulon (France) and it's Sunslice house music festival. 3 years in a row, from 2002 to 2004, Kerri was there, with some of his friends. Bar A Thym is bar where some afters took place, with a real party atmosphere. One night, you could find at the Bar A Thym the likes of Kerri Chandler, DJ Deep, Blaze (Kevin Hedge & Josh Milan), Jovonn & Dennis Ferrer ..."

4 Fa Fa Fa - Datarock
5 D.A.N.C.E. - Justice

6 Stronger - Kayne West

7 Get Down - Groove Armada
8 Take me back to your house - Basement Jaxx

9 Grace Kelly - Mika
10 Pretender - Foo Fighters

11 The Salmon Dance - The Chemical Brothers
12 Icky Thump - White Stripes
13 Can't forget about you - N.A.S.
14 If this ain't love (don't know what is) - Nicole Wellis & The Soul Investigators

15 You know I'm no good - Amy Winehouse feat. Ghostface
16 Love's not a competition - Kaiser Chiefs
17 Golden Skans - Klaxons
18 Worried about Ray - The Hoosiers
19 Europa - Agoria
20 Dan leef ik toch nog een keer - Acda & de Munnik
21 You're my medicine - Gare du Nord featuring Marvin Gaye

Pratende hoofden

Gehypnotiseerd door de subtiele macht van de tv lig ik voor pampus op de divan. Ik heb televisie altijd verafschuwd. Het machtsmedium van onze fluwelen dictatuur is immers gevaarlijker dan we denken. De snel afwisselende beelden transformeren ons tot labaratoriumratten, die geen enkele actie meer ondernemen of oorspronkelijke visies ontwikkelen. Maar aangezien ik een kater onder de leden heb, heb ik geen keuze (vind ik, gemakshalve, even)


Zappend in de rondte stuit ik op een documentaire over de Verschrikkelijke Sneeuwman op Discovery Channel. Vervolgens wordt mijn aandacht geclaimd door de clip "Hands" van de band Interpol (mooi) en dan door CNN's paradepaardje Larry King Scarlett Johansson aan de tand voelt. De actrice die o.a. in het sterk sferische film Lost in Translation van Sofia Coppola speelde, bezit niet alleen de aantrekkingskracht van een planetoïde maar is bovenal gezegend met een bovenmatig intellect. Tot mijn verbazing maakt ze bekend dat ze net de eerste hand heeft gelegd aan haar typoscript. Johansson componeert dus een roman. Ze heeft hem vast eerder af dan ik, die roman. De traagschrijver in mij krijgt toch nooit een woord op papier. En als het al lukt oogt het kleurloos, dat woord.

Tijdens de reclame van de nieuwe Nissan zap ik naar RTL 4 waar Sylvana Simons, of all people, op gekunselde wijze een boekprogramma presenteert – het is weer Kluun, van Rooyen en Noort wat de klok slaat. Afschuwelijk. Na Hier is ... Adriaan van Dis ... en Zeeman met Boeken is er hier in Nederland geen fatsoenlijk tv programma over literatuur meer geweest. De angst voor pratende hoofden bestaat! Als je ziet hoe in Engeland op het scherpst van de snede over de Booker Prize wordt gedisussieerd, denk ik wel eens bedroefd; ‘waarom kunnen wij niet zulke spannende televisie over literatuur maken?’ Uitzonderingen daargelaten, Grunberg steekt er met vlag en wimpel bovenuit. Om met het enfant terrible zelve te spreken: ‘hoe minder kijkcijfers hoe beter. Lage kwantiteit geeft hoge kwaliteit.’ Elitair wellicht. Maar waarom niet? Liever drie uur een goed diepgravend interview met man/vrouw die zinnige zaken meldt, je inspireert, discussie oproept, dan hersenverwekende al dan niet plastische, politiek gekleurde nonsense. Anno 2007 moeten we hoognodig af van democratie in de kunst. Switchend naar Nederland 3, stuit ik op ex - caberatier Hans Teeeuwen. Opvallend zijn de abrupte overgangen tussen zijn sketches. Thema’s als seks en geweld neigen bij hem naar het absurde. Bij Teeuwen worden de uren gevuld door een palet van wild pianospel, sprookjesachtige vertellingen, typetjes; losers, idioten, zich onderscheidend door hun tics en waanzinnige wereldvisie. De beste vriend van v. G. laat het publiek hier vanavond uit zijn hand eten. In tijden als deze; van dramatische omwenteling - zie je vaak dat het archetype van de clown zich constelleert en overal een snel, toenemende populariteit geniet. Caberatiers, satirici, deejays, goochelaars, bieden ons vluchtig escapisme in een systeem dat zijn grens bereikt heeft.

Lijstenbrei: KX' Langspeellijst & Freak 55

KX Radio's broadcasting DE LANGSPEELLIJST 2007 waarin alle albums tussen 1963 en volgend jaar belicht worden. Een vorm van muzikale (her)opvoeding die zijn gelijke niet kent. Het initiatief is een lichtbaken in de aanzwellende duisternis van doodgeverfde lijstjes als de Radio 2 top 2000, de top 4000 enz, enz. en fungeert als een collectieve databank voor muzieknerds. Anders gezegd: mensen die openstaan voor de bredere popmuziek.

Is het dan helemaal Ho- hosana in den Hoge, dat KX? Nee, dat toch niet. Hier en daar valt namelijk wel enig dj-snobisme waar te nemen. Als ik nog een deejay hoor die tijdens het draaien van een Steely Dan plaat een grap over Fred Siebelink maakt, stuur ik een protestmail! (Voor de outsiders: Fred S. heeft een hekel aan de naar Burroughs vernoemde partij, maar dat wordt elke dag aan de grote klok gehangen, zucht) Verder stoort het me dat sommige deejays de muziek van na 1995 als 'onwaardig' betitelen of op TGV snelheid door de lijst heen razen. Maar verder is het hier en daar redelijk utopisch. De radiorevolutie is begonnen, zullen we maar zeggen. Benedictus qui venit in nomine Domini.

Hetzelfde geldt voor de FREAK 55, die a.s. vrijdagavond op RTV Katwijk uitgezonden wordt, en door een scala aan platenfanaten is samengesteld (lees: mensen die het heel erg stoer vinden om veel obscure muziek te kennen, Els Bertens!) ;-) Natuurlijk is het voor de gemiddelde muziekmaniak een onmogelijke klus om - zoals gevraagd - zijn 25 favoriete nummers voor de lijst te selecteren. Een wanhopige poging leidt in mijn geval tot het volgende resultaat;


1 All neon like – Björk

Puur Zen. Onvergelijkbaar. Terechte parabolen tot de vierde macht. Homogenic is een helicoptervlucht door de Ijslandse boven- en onderwereld waarbij de beats het landschap en mevrouw's ziel verklanken/ reflecteren. Producers Mark Bell (van LFO), Howie B en Eumir Deodato brachten de technoide revolutie naar een hoger plan. Klik op de titel om de mooiste live uitvoering ooit te zien/horen, om te begrijpen wat ik bedoel.

2 Daddy don’t live in that New York city no more – Steely Dan

Het is funk, het is blues, het is soul, het is avant-garde, het is een roman van William Burroughs en Michel Houellebecq ineen. Mooiste nummer van The Dan. Nadeel: met zo'n nummer twee wordt het zinloos om ooit bij KX Radio te solliciteren.

3 Two of us – Joe Vitale

Tijdens een hommage aan de - toen - pas overleden Alfred Lagarde drukte Dennis Hoebbee Rob Stenders een cd-tje in de handen van Vitale en beargumenteerde zijn keuze met de woorden: 'dit is zoveel emotie' Niks teveel. Alles precies goed. Slikken hoor, dit nummer.

4 Frontin’ – Pharell feat. Jay Z.

Schamen? Nee, de schaamte ben ik voorbij. Het is misschien 'not done' om een R&B plaat in je Freak 25 op te nemen, maar voor mij is het onweerstaanbaar. De keuze van deze nummer vier zal waarschijnlijk voortvloeien uit mijn soulshow roots. Eenzame klasse deze soulkneiter.

5 Punjaabi love affair – Alpha – X

Portishead, Massive Attack en de bovengenoemde Björk trokken mijn aandacht voor de elektronische muziek als een magneet naar zich toe. Tijdens een interview met resident-'chill - out' deejay Stéphane Pompougnac in Hotel Costes te Parijs, kreeg ik deze plaat op vinyl toegereikt. Sindsdien heeft ie me niet meer losgelaten.

6 Funny how love is – Fine Young Cannibals
7 Strange phenomena – Kate Bush
8 The cryin’ game (Pet Shop Boys 7” Remix) – Boy George
9 To Ulrike M. (Zero 7 mix) – Doris Days
10 Life on Mars – David Bowie
11 Lady – Gino Vanelli
12 Scam – Jamiroquai
13 Provider – N.E.R.D.
14 The beauty of the ritual – Mathilde Santing
15 Somewhere down the crazy river – Robbie Robertson
16 Drive – R.E.M.
17 Caroline goodbye – Colin Blunstone
18 Victims – Culture Club
19 Big Log – Robert Plant
20 Hands Away - Interpol
21 Wonderland - XTC
22 Paranoid Android – Radiohead
23 Coupe de ville – Neil Young
24 Coney Island Man – Swing Out Sister
25 Mirage - Santana

Tot zover deze lijstenbrei. Maar het is zoals Ton zei; vier minuten later had alles anders kunnen zijn.