Boeken Top 3 (REVISITED)
Zoals je een deejay nooit naar zijn vijf freakplaten moet vragen, hoor je een schrijver eigenlijk niet om een BOEKEN TOP 5 te verzoeken, want die is constant in beweging. Net als de toekomst (oh, zwakke metafoor, of niet?)
(P.S. voor degenen die hem destijds gemist hebben; zie het maar als een "instant momentopname''
Michel Houellebeque - "Platforme"
De meest invloedrijke (westerse) auteur - provocateur van onze tijd heeft een mond vol rotte tanden, een bochel en liegt over zijn leeftijd. Maar zijn "Platform" overrompelde me zoals de muziek van Steely Dan me obsedeert. Een soort Zen.
Louis Ferdinand Céline - "Voyage au bout de la nuit"
Harry Mulisch (nog gefeliciteerd trouwens) verwijt jonge Nederlandse schrijvers gebrek aan maatschappelijk engagement. Nee, dan Céline. Die de tijdsgeest als een hittezoekende raket volgde en zijn pamflet 'Bagatelles pour un massacre' precies op het cruciale moment publiceerde dat Hitler's ster rijzende was. In 'Bagatelles' gaf de zwaar bekritiseerde en verguisde C. de Joodse gemeenschap de schuld van de Grote Depressie. In Frankrijk brak de pleuris uit. Over straatrumoer gesproken. Céline's antisemitisme overschaduwde echter wel zijn literaire loopbaan. Maar daar had hij lak aan. Zijn bekendste stijlmiddel - de 3 puntjes in herhaling ... - zette de Franse Taal onder hoogspanning. "Voyage au bout de la nuit" uit 1933, mag mijn literaire bijbel heten. Niet in de laatste plaats omdat het de franse letteren voorgoed hervormd heeft.
Theo van Gogh - "Allah weet het beter "
De man die Abou Thaleb 'de pooier van de profeet' noemde en Thom de Graaf uitmaakte voor moordenaar, was ook de man die zijn ex vrouw samen met haar nieuwe vriend op vakantie meenam en alles betaalde 'om maar bij elkaar te kunnen zijn'. De monsterlijke verschijning die elke gelegenheid aangreep om de grenzen van de vrije meningsuiting te tarten zou elke schrijver moeten raken. Het zou de letteren weer in vuur en vlam zetten en het broodnodige maatschappelijke engagement toevoegen. Van Gogh was in mijn ogen een 10 x betere schrijver dan filmer. Zowel stilistisch als inhoudelijk een verademing tov al die brave meelopers in deze (zucht) fluwelen dictatuur. Virtuoos taalgebruik, soms smakeloos en puberaal maar altijd intrigerend. Eigenlijk moet ik hier zijn debuutroman "Engel" noemen, al moet ik eerlijkheidsbehalve toegeven dat het boek me niet kon bekoren. Zijn literaire pogingen mislukten dan ook dramatisch. Van die debuutroman Engel in 1990 werden er vier verkocht. (Ik overdrijf: het waren er zes) Zijn tweede roman (een soort verhalenbundel) "De Ogen van Tipsy" uit 2001 heeft hij zelfs in eigen beheer moeten uitbrengen omdat geen uitgever eraan wou. Dat had nu wel anders gelegen, vermoed ik. Na zijn dood is er opeens wel interesse voor. In de literatuur valt een hoop mensen postume roem ten deel. We weten nog maar half hoe belangrijk hij voor de Nederlandse taal geweest is. Zijn inbreng heeft onze letteren verrijkt met heerlijke woorden als "geitenneuker", chocoladeprins", "gedachtenpolitie" enz... Een gegeven dat maar voor weinigen is weggelegd."
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het tijdschrift Zoetermeer en op de oogstrelende literatuurblog http://www.literatuur.web-log.nl/
Momenteel lees ik overigens:
ARMAND HOUBEN - TEGENSTRIJDIGE VERLANGENS
ALIEFKA BIJLSMA - GEZANDSTRAALD
En overmorgen begin ik aan:
HASSAN BAHARA'S - EEN VERHAAL UIT DE STAD DAMSKO (En daar verheug ik me heel erg op)
Michel Houellebeque - "Platforme"
De meest invloedrijke (westerse) auteur - provocateur van onze tijd heeft een mond vol rotte tanden, een bochel en liegt over zijn leeftijd. Maar zijn "Platform" overrompelde me zoals de muziek van Steely Dan me obsedeert. Een soort Zen.
Louis Ferdinand Céline - "Voyage au bout de la nuit"
Harry Mulisch (nog gefeliciteerd trouwens) verwijt jonge Nederlandse schrijvers gebrek aan maatschappelijk engagement. Nee, dan Céline. Die de tijdsgeest als een hittezoekende raket volgde en zijn pamflet 'Bagatelles pour un massacre' precies op het cruciale moment publiceerde dat Hitler's ster rijzende was. In 'Bagatelles' gaf de zwaar bekritiseerde en verguisde C. de Joodse gemeenschap de schuld van de Grote Depressie. In Frankrijk brak de pleuris uit. Over straatrumoer gesproken. Céline's antisemitisme overschaduwde echter wel zijn literaire loopbaan. Maar daar had hij lak aan. Zijn bekendste stijlmiddel - de 3 puntjes in herhaling ... - zette de Franse Taal onder hoogspanning. "Voyage au bout de la nuit" uit 1933, mag mijn literaire bijbel heten. Niet in de laatste plaats omdat het de franse letteren voorgoed hervormd heeft.
Theo van Gogh - "Allah weet het beter "
De man die Abou Thaleb 'de pooier van de profeet' noemde en Thom de Graaf uitmaakte voor moordenaar, was ook de man die zijn ex vrouw samen met haar nieuwe vriend op vakantie meenam en alles betaalde 'om maar bij elkaar te kunnen zijn'. De monsterlijke verschijning die elke gelegenheid aangreep om de grenzen van de vrije meningsuiting te tarten zou elke schrijver moeten raken. Het zou de letteren weer in vuur en vlam zetten en het broodnodige maatschappelijke engagement toevoegen. Van Gogh was in mijn ogen een 10 x betere schrijver dan filmer. Zowel stilistisch als inhoudelijk een verademing tov al die brave meelopers in deze (zucht) fluwelen dictatuur. Virtuoos taalgebruik, soms smakeloos en puberaal maar altijd intrigerend. Eigenlijk moet ik hier zijn debuutroman "Engel" noemen, al moet ik eerlijkheidsbehalve toegeven dat het boek me niet kon bekoren. Zijn literaire pogingen mislukten dan ook dramatisch. Van die debuutroman Engel in 1990 werden er vier verkocht. (Ik overdrijf: het waren er zes) Zijn tweede roman (een soort verhalenbundel) "De Ogen van Tipsy" uit 2001 heeft hij zelfs in eigen beheer moeten uitbrengen omdat geen uitgever eraan wou. Dat had nu wel anders gelegen, vermoed ik. Na zijn dood is er opeens wel interesse voor. In de literatuur valt een hoop mensen postume roem ten deel. We weten nog maar half hoe belangrijk hij voor de Nederlandse taal geweest is. Zijn inbreng heeft onze letteren verrijkt met heerlijke woorden als "geitenneuker", chocoladeprins", "gedachtenpolitie" enz... Een gegeven dat maar voor weinigen is weggelegd."
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het tijdschrift Zoetermeer en op de oogstrelende literatuurblog http://www.literatuur.web-log.nl/
Momenteel lees ik overigens:
ARMAND HOUBEN - TEGENSTRIJDIGE VERLANGENS
ALIEFKA BIJLSMA - GEZANDSTRAALD
En overmorgen begin ik aan:
HASSAN BAHARA'S - EEN VERHAAL UIT DE STAD DAMSKO (En daar verheug ik me heel erg op)
4 comments:
hassanbahara is misschien 1 van de meest veelbelovende jongste schrijvers van het moment. De vraag is alleen: wat belooft hij?
daar kom ik nog op terug lavendelchoco
Ik heb toch echt het boek Een verhaal uit de stad Damsko geschreven. Niet Een dag in de stad Damsko.
een dag, een verhaal wat maakt het uit? Je boek krijgt aandacht toch?
Post a Comment