Het demografische Pandora

Wij Nederlanders hebben de wedergeboorte van de vrije welvaartsstaat cadeau gekregen van de Amerikanen. Op eigen kracht waren we in Europa niet in staat om onze democratieën te beschermen en te handhaven. De dictatuur van Hitler was het natuurlijke en logische gevolg van de slappe en apathische politiek der Europese salonleiders. Pappen en nat houden was toen al het favoriete bestuurlijke gereedschap. Het weerzinwekkende gevolg van deze politieke wandaad hoef ik hier niet uit te leggen.

Als ik nu een lijn doortrek naar deze tijd dan lijkt het wel of een democratie enkel levensvatbaar is als het volk er zelf voor gestreden heeft. Als de ultieme vorm van beschaving in de schoot geworpen wordt zal dat vroeg of laat tot verval leiden. Wij Nederlanders hebben onze wereld als te vanzelfsprekend gezien. Een natuurelement waar je vanaf de geboorte tot het graf op een magische wijze recht op hebt. Het met man en macht beschermen van deze kostbare, maar o zo kwetsbare parel, is niet iets wat zich in onze botte polderkop door overerving heeft kunnen nestelen. De verwende Nederlander houdt zich veel liever bezig met ego strelende activiteiten als de cultivering van geperverteerde tolerantie. Het onderhoud aan het moedersysteem, dat als solide basis deze experimenten überhaupt mogelijk maakt, wordt collectief genegeerd. De schaarse dappere bewakers van ons erfgoed worden verketterd, verbannen, zelfs vermoord. De Nederlandse tolerantie blijkt slechts een exportproduct.

Onze beschaving zal onvermijdelijk overgenomen worden door andere beschavingen wanneer we te druk bezig blijven met deze narcistische verheerlijking van het 'niks zijn'. We plegen collectief zelfmoord wanneer we het demografische deksel van de doos van Pandora achteloos wegwerpen. Door in vrijheid te spelen met vrijheid, verliest men vrijheid. De kwetsbare waarde van de democratie wordt door ons niet aangevoeld. De tachtigjarige oorlog is te ver weg voor een overgeërfd 'Jungeaans' bewustzijn van zelfbescherming. Ons historisch geluk keert zich nu uiteindelijk tegen ons.

De bevrijding door de Amerikanen heeft een onafwendbaar noodlot slechts uitgesteld met een kleine eeuw. Had de vreselijke bezetting door de Duitsers dan toch iets langer moeten duren?








Door Roland
----------------------
rechtser dan links...